14 Απρ 2013

Εγώ και η αγελάδα που έφαγα






Old macdonald had a farm             





Έχω αρχίσει και αναρωτιέμαι. Μήπως ζω όταν κοιμάμαι και κοιμάμαι όταν είμαι ξύπνια? Το κακό στην υπόθεση είναι μάλλον είμαι πιο πολύ ξύπνια. Συμπέρασμα κοιμάμαι όλη την ώρα… δεν μπορώ καίω ποζιτρόνια όταν το σκέφτομαι πολύ ώρα το ίδιο και το ίδιο. Είναι σαν να βλέπω μια αγελάδα ασπρόμαυρη δίπλα σε έναν μαυρόασπρο τοίχο. Μήπως είναι η σκιά μου??? Μπρρρρ αποκλείεται αν και έχω αρχίσει να υποψιάζομαι ότι ένα σύνδρομο αγελάδας το έχω. Δεν μπορεί. Τόσο πολύ που βόσκω κάποια μακρινή συγγένεια έχω με το συμπαθές κατά τα άλλα ζώον.  Θα μπορούσε άραγε η σκιά ενός ανθρώπου να είναι αντί για του ίδιου μιας αγελάδας ? ή ενός τράγου? Ή ενός κροκόδειλου ??? ;)  Μήπως μπορεί να συμβεί και το αντίθετο? Όλα αυτά τα πολύ σοβαρά θέματα με βασανίζουν ώρες ατελείωτες και καλά να πάθω αφού εκεί που ζω ωραία-ωραία μες στον ύπνο μου κάποια ρουφιάνα (δεν καταλαβαίνω γιατί το word μου βγάζει λάθος την λέξη ρουφιάνα. ΡΟΥΦΙΑΝΑ ααα τώρα δεν μου το έβγαλε λάθος ;) )  αγωνία με σκουντάει. Αποτέλεσμα ? από τις 4 το πρωί ξύπνια και όταν τελειώνω με το παιγνίδι των δακτύλων μου πάνω στον τοίχο (έχω γίνει εξπέρ. Οι περισσότεροι κάνουν μόνο κουνελάκι εγώ έχω μεγάλη γκάμα πια. Ξεκινώ με το κλασσικό βέβαια κουνελάκι αλλά μετά του ρίχνω ξοπίσω του και δυο τρία σαρκοβόρα έτσι για να έχει σασπένς ο τοίχος. Το μόνο που δεν έχω καταφέρει ακόμα να κάνω είναι ένα πιράνχας. Κρίμα γιατί λατρεύω την οδοντοστοιχία τους. Από την άλλη καλύτερα γιατί μπορεί να μείνω χωρίς δάκτυλα.
 Στο τέλος ρίχνω μια μεγαλοπρεπέστατη μούντζα και ησυχάζω και εγώ και ο τοίχος) αρχίζω και σκέφτομαι. Μήπως είμαι αγελάδα μεταμφιεσμένη σε άνθρωπο? Μήπως ο άνθρωπος μέσα μου είναι μεταμφιεσμένος σε μένα? Δλδ είμαι αγελάδα τελικά??? Κοιτάζομαι στον καθρέφτη. Μπαααα ακόμα άνθρωπος γαμώτο. Και αγενής κιόλας. Γιατί μετά πιάνω τις βρισιές. Ότι μου έρθει στο  μυαλό. Ακόμα και κάποιες που ακόμα δεν έχουν εφευρεθεί λέω. Να το βρήκα. Θα πάρω ευρεσιτεχνία στις βρισιές. Θα είμαι η πρώτη αγελάδα ε γυναίκα ήθελα να πω που θα πατεντάρω την βωμολοχία. Δεν είναι πολύ σικ  βέβαια αλλά είναι πολύ
sick όμως. LOL. J  Ναι αλλά δεν μπορώ να βγάλω από το μυαλό μου την ασπρόμαυρη τερατώδη φιγούρα
που έχω καταπιεί. Μήπως να αρχίσω το πλέξιμο? Τόσες ώρες μετά θα έχω φτιάξει ένα κασκόλ που θα μπορέσω να τυλίξω ολόκληρο τον πλανήτη με δαύτο. Δεν είναι κακό. Έχει ένα απαίσιο βήχα η γη εδώ και πολλά έτη. Η μπορώ να αρχίσω να σκάβω και να φυτεύω μαρούλια. Νάτα μας πάλι στην βοσκή το έριξα!
Ξέρω βέβαια ότι ο ψυχίατρός μου απλά θα μου πει ότι υποβάλλω τον εαυτό μου σε αναπάντητα ατελείωτα ερωτήματα αλλά τον είδαμε και αυτόν πως κάνει όταν του τελειώνουν οι μέντες που έχει κρυμμένες στο συρτάρι του! Δεν ξέρει τι να κάνει τα χέρια του και στο τέλος τα κατεβάζει κάτω. Έτσι όπως είναι καθισμένος δεν βλέπω που τα βάζει και δεν θέλω να το σκέφτομαι γιατί όπως έλεγε και η μάνα μου έχω και ζωηρή φαντασία. Γιαικς!!!
Θέλω μια φορά να κάτσω στην καρέκλα του και αυτός στο ανάκλιντρο και να κουνάω το κεφάλι μου με σοβαρότητα χωρίς να καταλαβαίνω γρι τι λέει και μετά να του χτυπήσω το κεφάλι με το σφυράκι του γιατί έχω την εντύπωση πως οι περισσότερες αρθρώσεις είναι μες στο μυαλό του. Με πιάν’ς? :
P  Όχι? Ε είτε εγώ έχω πρόβλημα (no way!) ή εσύ :P ;
Τι ώρα πήγε? 4.30 το πρωί ακόμα. Ίσως αν σκεφτώ την αγελάδα στο διάστημα να πετάει μπααααα γιατί θυμάμαι τα γουρούνια στο διάστημα από το μάπετ σοου και τσαντίζομαι. Τι δουλειά έχουν τα γουρούνια στα αστέρια. Δεν τους φτάνει που έχουν καταλάβει όλη την γη??

να τι παθαίνει κάποιος ορκισμένος εχθρός του κρέατος όταν τρώει το βράδυ μοσχάρι. Το βράδυ τον στοιχειώνει και σκέφτεται αγελάδες με φτερά και φωτοστέφανο.

μια ερώτηση με βασανίζει πολύ ώρα τώρα.

Τα ζώα πάνε στον παράδεισο???? έχουν δικό τους ή στριμώχνονται μαζί μας???

θα επανέρθω :P

Που είναι η μουσική μου οεο??? γκρρρρρρρρρρ

Δεν υπάρχουν σχόλια: