Μια μύγα στο νύχι μου

Συνήθως με απασχολούν τρομακτικά και ιδιαίτερα σημαντικά για την ζωή πράγματα π.χ αν πρέπει να ξυρίζω τις μασχάλες μου μέρα παρά μέρα ή μόνο 2 φορές την εβδομάδα, γιατί ο σκύλος δεν χωνεύει την γάτα, γιατί γεννήθηκα κοντή, γιατί ρωτάμε τον άλλον τι κάνει ενώ δεν δίνουμε δεκάρα, τι χρώμα να βάψω σήμερα τα νύχια μου και που είναι τέλος πάντων αυτό το μανό που σούφρωσα από την αδερφή μου – πως το κατάλαβε ότι της λείπει μου είναι ανεξήγητο έχει πάνω από 1000 μανό και όταν της λέω να ανοίξουμε ένα πρωτότυπο μπακαλικάκι με μοναδικό είδος τα μανό της γελάει. Τι στην ευχή ; γιατί κανείς δεν παίρνει σοβαρά το απίστευτο επιχειρηματικό μυαλό μου. Η καλύτερη ιδέα που είχα ποτέ ήταν να ανοίξω ένα μαγαζί όπου θα εκπαιδεύαμε και θα πουλούσαμε ωδικά βατράχια – γιατί ωδικά πτηνά βρίσκεις αλλά τα ωδικά βατράχια είναι σπάνιο είδος αρκεί να μην τα φιλήσεις μπλιάξ - αλλά όσο και να το έψαξα δεν κατάφερα να βρω επενδυτή.  Στο τέλος αναποδογύρισα  τον καναπέ  και όχι τον κόσμο (αν το έκανα αυτό φοβάμαι πως θα έβρισκα πολύ περισσότερα πράγματα από ένα μανό και δεν είμαστε τώρα για ανακαλύψεις νέες. Εδώ δεν έχουμε ακόμα χωνέψει τις παλιές;) )  για να το βρω και νάτο το άτιμο – το μανό και όχι τον επενδυτή (αυτοί είναι κολλημένοι σε άλλους. Σ αυτούς που έχουν μέλι ;) όχι ότι δεν μου πέρασε από το μυαλό και η εκπαίδευση μελισσών αλλά και μόνο η σκέψη ότι θα εκπαίδευα την Μάγια και τον Μπίλλυ μου προκάλεσε μια θλίψη. Ο ψυχίατρος μου, λέει ότι οφείλεται στην απροσάρμοστη και ανεκπαίδευτη φύση μου. Λες γι αυτό να μου είχε κάτσει στο μυαλό οτιδήποτε με την εκπαίδευση? Να δεις που στο τέλος θα τον συμπαθήσω αλλά όχι τόσο για να τον φιλήσω. Μοιάζει λίγο με βάτραχο ;) ) κολλημένο πάνω σε ένα τεράστιο ιστό αράχνης. Τώρα τι το ήθελε το μανό η αράχνη θα παραμείνει για μένα ένα μεγάλο μυστήριο άλυτο σαν εκείνη την φράση που έλεγε η γιαγιά μου ‘πίσω έχει η αχλάδα την ουρά’ – πως καθορίζει κανείς δηλαδή τι είναι μπρος και πίσω στ αχλάδι?  Και γιατί το έλεγε πάντα όταν ο παππούς γύριζε κεφάτος στο σπίτι? To κακό είναι ότι είχα αναποδογυρίσει μαζί με τον καναπέ και μια μύγα που είχε οικειοθελώς μετακομίσει απ΄ότι με διαβεβαίωσε η αράχνη στον ιστό της αλλά ποια μύγα το κάνει αυτό εκτός και αν έχει γεννηθεί με μια ανεξήγητη διαστροφή! Και δεν μπορώ να μην αναρωτιέμαι αν και τα ζώα, τα έντομα τα πουλιά οτιδήποτε τελος πάντων δεν είναι άνθρωπος έχουν διαστροφές. Δηλαδή συγνώμη όταν βλέπω μια γάτα αγκαλιά με ένα σκύλο (όχι πάνω σε ένα στύλο βέβαια :P) δεν υπάρχει μια σχέση διαστροφής? Εντάξει μπορεί να αναρωτιέμαι γιατί δεν χωνεύονται τις περισσότερες φορές αλλά το δέχομαι γιατί και ο παππούς μου, μου έλεγε ότι αυτός και η γιαγιά μου τα πήγαιναν σαν το σκύλο με την γάτα. Άρα το φυσιολογικό είναι η γάτα να είναι τσακωμένη με τον σκύλο γιατί ο παππούς μου είχε πάντα δίκαιο. Ορίστε λοιπόν που κατέληξα πάλι στο να βγάζω τα άπλυτα της οικογένειας εκτός τειχών.  Και να που μόλις κατάλαβα τι σημαίνει υπάρχει ένας σκελετός στην ντουλάπα μου! Εμένα βέβαια είναι στον καναπέ μου αλλά το ίδιο κάνει. Ένας μικροσκοπικός σκελετός βατράχου. Χμμμ αυτός πρέπει να είχε κολλήσει στην κωλότσεπη του παντελονιού μου και τώρα αναρωτιέμαι ποιος από τους δύο μας έχει διαστροφή. Ο βάτραχος που προτίμησε να αυτοκτονήσει παρά να με αποχωριστεί ή εγώ που δεν κατάφερα να τον κάνω ωδικό και για να μην τον ακούω τον έχωσα στην κωλότσεπη, αυτή ήταν τρύπια και βουαλά έπεσε στον καναπέ. Μήπως εγώ και η αράχνη είμεθα αδερφές ψυχές? Γιατί μόλις είδα ότι η μύγα της έχει κολλήσει στο φρεσκοβαμμένο νύχι του μεσαίου δαχτύλου μου. Και μια ιδέα καταπληκτική έχει αρχίσει να παίρνει σάρκα και οστά στο μυαλό μου – εξάλλου οστά έχω μπόλικα του βατράχου :P μαγαζί με πρωτότυπο μανικιούρ με διακόσμηση μύγας. Λες αυτήν την φορά να βρω επενδυτή?  Πάντως συνέταιρο θα έχω σίγουρα αυτήν την φορά. Την αράχνη ;)

See you later alligator J ώπα καινούρια απορία!!! Θα επανέρθω ;)

oh my dear I have a fly on my nail and a frog on my couch…